In de buurt waar ik ben opgegroeid heb ik veel mensen met verschillende culturen en achtergronden met elkaar zien samenleven. Met mijn werk laat ik de empathische kant van de mens zien, hoe je persoonlijke gebeurtenissen kan omzetten in motivatie. Met thematieken als: samenleving, trauma, humor, geloof en drijfveer verdiep ik mij als filmmaker in de mensen van Nederland.

Als documentairemaker is het belangrijk goede relaties te hebben met de mensen waar je mee werkt; je moet weten op welk terrein je je bevindt. In mijn documentaires hanteer ik een observerende werkwijze. Ik wil de kijker het subject van mijn film laten ontmoeten op dezelfde manier als ik dat heb gedaan; met fascinatie, maar ook met een essentiële objectiviteit. Een schone lei. Dat is in essentie hoe mijn werk zich verhoudt tot de kijker; als ontmoeting.

Ik neem de kijker mee naar binnen, maar mijn hoofdpersoon zal je zelf alles vertellen en laten zien. Dit vind ik het leukste aan mijn werk: het schetsen van de puzzel. Ik weet nooit van te voren hoe mijn film er uit zal komen te zien, maar ik weet wel welke puzzelstukjes ik heb en waar ik deze wil neerleggen.