Een documentaire van Daniël Smith
Mijn functie: Regisseur
Mijn oma overleefde het bombardement in Rotterdam (waar haar huis stond) maar net en ook wist ze, ondanks haar Joodse identiteit, uit de handen van de Duitsers te blijven. Helaas gold dat niet voor iedereen in haar familie, onder wie haar geliefde vader.
Ze vertelt me vaak over die tijd en ik zie het als mijn taak om die verhalen weer door te vertellen. Dat is dan ook wat ik heb geprobeerd met deze documentaire. Oma verteld hierin openhartig over hoe ze haar naam, Mietje, liet aanpassen naar Miepje omdat “mietje” synoniem staat voor zwakkeling. Daar heeft ze de rest van haar leven veel spijt van gehad. “Mietje” had ze namelijk van haar overleden vader gekregen, haar enige erfenis van hem. Als er iemand geen zwakkeling is, dan is het mijn grootmoeder wel!
“Daniël is een veelzijdige, filmmaker met een talent voor samenwerken en het vertellen van diverse verhalen. Met zowel persoonlijke, commerciële als maatschappelijke themas is Daniël een trouwe maker die met een passie voor begrip voor anderen in onze samenleving verhalen verteld.“